Strona: Koło Naukowe KBO / Katedra Budownictwa Ogólnego

Studenckie Koło Naukowe

" da Vinci "

działające przy Katedrze Budownictwa Ogólnego Politechniki Rzeszowskiej

Zapraszamy studentów na spotkania Koła Naukowego „da Vinci” prowadzonego przy  Katedrze Budownictwa Ogólnego.

Na spotkaniach Koła Naukowego „da Vinci” poruszane są zagadnienia  dotyczące współczesnych kierunków projektowania i wykonawstwa architektoniczno - budowlanego, innowacyjnych technologii energooszczędnych, helioenergetyki, historycznych form architektonicznych.

Zapraszamy studentów kierunków: architektura, budownictwo, inżynieria środowiska, energetyka, transport, geodezja i planowanie przestrzenne oraz innych.

o

-

-

Bliższe informacje o działalności Koła:

o

Działalność Koła Naukowego Da Vinci w roku akademickim 2024-2025

W dniu 17.03.2025 r. odbyło się pierwsze spotkanie Koła Naukowego „Da Vinci” w semestrze letnim, roku akademickiego 2024/2025. Omówiliśmy kwestie organizacyjne oraz cele, które planujemy zrealizować w nadchodzącym czasie.

A o to nasz skład:

Górny rząd od lewej: inż. Alicja Wójcik, inż. Justyna Sudoł, inż. Monika Wojtowicz, dr inż. Marcin Kaczmarzyk – opiekun Koła Naukowego, inż. Sebastian Rusnak, Marcin Zięba
Dolny rząd od lewej: inż. Michał Sowiński, inż. Damian Ziobro

Następnie przeszliśmy do działania!
Naszym celem było sprawdzenie wpływu tempa stygnięcia próbki na jej właściwości. Wykonaliśmy dwie próbki. Próbkę pierwszą bezpośrednio po wypieczeniu odstawiliśmy do ostygnięcia w temperaturze pokojowej, natomiast drugą pozostawiliśmy do całkowitego wystygnięcia w Hot Pocie.
Na kolejnym spotkaniu przeanalizujemy próbki makroskopowo, a w dalszej przyszłości sprawdzimy różnicę w ich wytrzymałości wykonując próbę zniszczenia.

-

W dniu 20.01.2025 roku odbyło się seminarium poświęcone systemom dachów zielonych organizowane przez studenckie koło naukowe „Da Vinci” oraz firmę Dörken Delta. Spotkanie zgromadziło liczną (ponad 60 osób) grupę studentów i pracowników Wydziału Budownictwa, Inżynierii Środowiska i Architektury. Spotkanie poprowadził Pan Jacek Dudziak, ekspert firmy Dörken Delta.

Prezentacja rozpoczęła się od wprowadzenia do tematyki zielonych dachów, przedstawione zostały ich zalety oraz znaczenie w nowoczesnym budownictwie. Podkreślone, że zielone dachy nie tylko poprawiają estetykę miejskich przestrzeni, ale także pełnią funkcje ekologiczne, takie jak np. poprawa jakości powietrza, retencja wody opadowej.

W pierwszej części seminarium omówiono systemowe podejście do zazieleniania dachów płaskich. Prelegent zwrócił uwagę na różnorodne materiały i technologie stosowane w realizacji dachów zielonych, podkreślając konieczność ich odpowiedniego doboru w zależności od funkcji i obciążeń dachu. Szczególną uwagę poświęcono zarządzaniu wodą opadową na dachach zielonych. Pan Dudziak omówił technologie umożliwiające efektywną retencję oraz odprowadzanie wody. W tym czasie po sali krążyły różnorodne próbki produktów firmy Dörken Delta. Były to innowacyjne  materiały dedykowane do stosowania w systemach dachów zielonych.

Kolejna część prezentacji dotyczyła praktycznych zastosowań zielonych dachów. Przedstawiono przykłady ich wykorzystania jako ciągów pieszych, dróg do 3,5 tony oraz dróg pożarowych. Prelegent omówił wymogi techniczne oraz korzyści wynikające z takich realizacji. Podczas seminarium podkreślono, że dachy zielone to nie tylko estetyczne i ekologiczne rozwiązanie, ale także inwestycja podnosząca wartość nieruchomości. Zwrócono uwagę na wyzwania, takie jak koszty realizacji oraz konieczność regularnego utrzymania.

Na zakończenie Pan Dudziak zaprezentował Waterfolder – darmowe narzędzie wspierające projektowanie dachów zielonych. Pokazał jego praktyczne funkcje, które mogą ułatwić pracę projektantom i architektom. W trakcie prezentacji uczestnicy mieli możliwość zadawania pytań i wymiany poglądów na temat omawianych zagadnień.

Podsumowując, seminarium spotkało się z dużym zainteresowaniem uczestników. Dzięki szczegółowej i przystępnie przedstawionej wiedzy, uczestnicy mieli okazję poszerzyć swoje kompetencje w zakresie projektowania i realizacji zielonych dachów. Otrzymano praktyczne porady dotyczące doboru materiałów, omówiono technologie zarządzania wodą opadową oraz możliwości wykorzystania zielonych dachów w różnych kontekstach.

Alicja Wójcik

Sprawozdanie nr 3

Czas na małe podsumowanie ostatnich spotkań. W okresie od 18.11.2024 r. do 18.12.2024 r. spotykaliśmy się w poniedziałki i środy w tygodniu A, starając się dopracować metodę wytwarzania próbek tak, aby uzyskać ich satysfakcjonującą powtarzalność. Z radością możemy poinformować, że cel został osiągnięty – otrzymujemy próbki o zbliżonych parametrach!

Przedstawiamy proces powstawania naszych próbek do badań.

Krok 1. Przygotowanie formy.

Dno ceramicznego naczynia (Hot Pot – po więcej informacji zapraszamy do sprawozdania nr 1) wyścielamy dwoma warstwami papieru ceramicznego, następnie ustawiamy metalowy pierścień, którego ściany wewnętrzne również zabezpieczamy papierem ceramicznym.

Krok 2. Umieszczenie próbki w formie.

Odpowiednio przygotowaną próbkę umieszczamy w pierścieniu partiami, zagęszczając każdą warstwę. Następnie całość przykrywamy papierem ceramicznym.

Krok 3. Wypiek w mikrofali.

Metodą prób i błędów ustaliliśmy, że odpowiedni czas grzania próbki w mikrofali wynosi 20 minut. Po wyjęciu próbki z mikrofali sprawdzamy, czy jej powierzchnia jest zestalona, a nie sypka i odstawiamy do wystygnięcia na kilka dni. Załączamy zdjęcia rozgrzanej próbki, świeżo po wyjęciu z mikrofali. Za każdym razem robi to na nas wrażenie.

Krok 4. Rozformowanie.

Po ostygnięciu wyciągamy próbki z form. Satysfakcjonuje nas ich kształt oraz brak spękań. Przedstawiamy chronologicznie otrzymane próbki – jest progres.

Jedyną kwestią, która wymaga dopracowania jest górna powierzchnia. Na załączonych fotografiach widać, że jest ona nierówna. Przyczyną tego zjawiska jest charakterystyka sypkiego materiału. Zawiera on puste przestrzenie. W momencie przetapiania i zestalania puste przestrzenie się częściowo zapadają, co sprawia, że poziom próbki się obniża, a ponieważ materiał jest bardzo lekki to siły przylegania powodują, że przykleja się on do formy uzyskując wklęsły kształt próbki. Aby temu zapobiec, z pomocą Panów z Wydziałowego Laboratorium Konstrukcji, planujemy wytworzyć specjalną pokrywkę, która będzie zapadała się wraz z materiałem i dzięki temu możliwe będzie utrzymanie równej górnej powierzchni.

Wydaje nam się, że jest to ostatni krok przed seryjnym rozpoczęciem wykonywania próbek do badań.

Sprawozdanie 2. 06.11.2024 r.

„Wstępne prace przygotowawcze do pierwszego spiekania”

Spotkaliśmy się w dniu 06.11.2024 r., aby rozpocząć prace przygotowawcze. Celem naszego spotkania było wykonanie próbek do badań. Próbka składa się z metalowej formy wyścielonej papierem ceramicznym oraz z badanego materiału. Formy uzyskaliśmy dzięki uprzejmości Pana Adama Kulona – pracownika Wydziałowego Laboratorium Badań Konstrukcji. Z papieru ceramicznego wycięliśmy koła o średnicy 10 cm oraz paski służące do oddzielenia materiału od formy.

Wykonywane czynności były czasochłonne ze względu na dużą ilość przygotowanych egzemplarzy. Udało nam się zgromadzić wszystko co potrzebne, zatem jesteśmy gotowi do rozpoczęcia badań!

Sprawozdanie 1. „Spotkanie organizacyjne mikrofalowe wypieki koła Da Vinci”

Koło Naukowe „Da Vinci” powraca po przerwie wakacyjnej. Jesteśmy naładowani pozytywną energią i zmotywowani do działania. W tym semestrze będzie się działo! Nasz opiekun, dr inż. Marcin Kaczmarzyk, przygotował dla nas w bardzo interesujące badania, a ich zakres przedstawił nam na pierwszym spotkaniu Koła Naukowego w dniu 24.10.2024r. Pracujemy nad wykorzystaniem mikrofal do celów spiekania materiałów sypkich.

W księżycowym gruncie (regolicie) spotykamy się z zauważalną zawartością szkliwa. Szkliwo to ma pochodzenie wulkaniczne oraz impaktowe. Pochodzi ono zatem z dawnych erupcji wulkanicznych na powierzchni księżyca, jak również powstawać może podczas uderzeń małych ciał niebieskich w powierzchnię naszego naturalnego satelity. Szkliwo takie może teoretycznie stanowić czynnik wiążący sypki księżycowy regolit w zwarty i skonsolidowany materiał. Większość minerałów tworzących księżycowy grunt topi się w temperaturze 1200-1500 stopni Celsjusza. Doprowadzenie do pełnego przetopienia całej objętości regolitowej próbki wiązałoby się zatem ze znacznym wydatkiem energetycznym. Istnieje jednak możliwość na obejście tego problemu poprzez nadtopienie jedynie szkliwa zawartego w księżycowym regolicie i wykorzystanie go jako lepiszcza. Szkło daje się zgrzewać już przy temperaturach rzędu 700-800 stopni Celsjusza, co jest wykorzystywane przy tworzeniu rękodzieł artystycznych w metodzie zwanej fusingiem (ang. to fuse – zgrzewać). W metodzie tej wykorzystuje się specjalne ceramiczne, żaroodporne naczynie (tzw. Hot Pot) wyłożone cienką warstwą materiału absorbującego promieniowanie mikrofalowe.

 Energia zaabsorbowanych mikrofal zamieniana jest na ciepło, co doprowadza do intensywnego nagrzewania wnętrza naczynia. Przy zastosowaniu zwykłej kuchenki mikrofalowej o mocy 800-1000 W jesteśmy w stanie rozgrzać wnętrze Hot Pota do temperatury 700-800 stopni Celsjusza w ciągu około 10 minut. Jednocześnie lekki materiał ceramiczny z jakiego wykonany jest Hot Pot stanowi względnie dobrą izolacje termiczną, dlatego też we wnętrzu kuchenki mikrofalowej temperatura pozostaje na całkowicie bezpiecznym poziomie.

Naszym celem jest wypracowanie sposobu powtarzalnego wytwarzania próbek ceramicznych składających się z rozdrobionego pumeksu oraz szkła, co stanowi bardzo uproszone odzwierciedlenie księżycowego regolitu. Interesuje nas również określenie zależności między względną zawartością szkliwa w próbce, a wytrzymałością na ściskanie otrzymywanego spieku.

Nie możemy się doczekać rezultatów!

Działalność Koła Naukowego Da Vinci w roku akademickim 2023-2024

     W dniu 06.06.2024r odbyło się ostatnie w tym semestrze spotkanie Koła Naukowego „Da Vinci”, na którym mieliśmy okazję zapoznać się z meteorytami, pooglądać prawdziwe okazy, kolekcjonowane przez Pana dr inż. Kaczmarzyka, który pasjonuje się tym zagadnieniem, mogliśmy też zasięgnąć wielu informacji.

     Dowiedzieliśmy się jak meteoryty dostają się na Ziemię, jak wygląda ich poszukiwanie oraz czym poszczególne rodzaje się charakteryzują. Było to bardzo ciekawe doświadczenie, nauka nie tylko poprzez teorię, ale zobaczenie czegoś, co musiało przebyć długą drogę, aby znaleźć się przed nami i abyśmy mogli korzystać z tego w praktyce.

     Z racji, że było to nasze ostatnie spotkanie w tym semestrze chcielibyśmy podziękować naszemu Opiekunowi Koła za miłą współpracę, nauczyliśmy się wielu interesujących rzeczy, zyskaliśmy nowe doświadczenia i ciekawe wspomnienia :)

 Monika Wojtowicz

Fot. Górny rząd od lewej: Monika Wojtowicz, dr inż. Marcin Kaczmarzyk, Nikodem Ziółko, Sebastian Rusnak,
Dolny rząd od lewej: Damian Ziobro, Alicja Wójcik, Michał Sowiński,

------------------------

    W dniu 15 maja 2024 roku odbyło się kolejne spotkanie koła naukowego ‘da Vinci’- w nowym, powiększonym składzie. W trakcie spotkania odbyły się niezwykle ciekawe prezentacje na temat habitatów kosmicznych. Prelegenci przedstawili najnowsze osiągnięcia w dziedzinie budowy i funkcjonowania habitatów przeznaczonych do symulowania długoterminowego  pobytu ludzi na  powierzchni obiektów planetarnych innych niż Ziemia. Prezentacje te były bardzo inspirujące i pobudziły zainteresowanie członków tym zagadnieniem.

    Uzupełnieniem wystąpień były informacje przedstawiane przez opiekuna Koła, dr inż. Marcina Kaczmarzyka co znacząco podniosło ich wartość merytoryczną. Już teraz jako nowy członek mogę powiedzieć, że współpraca koła przebiega bardzo sprawnie. Uważam, że otwarta wymiana  pomysłami i wspólna praca pozwoli na kolejne realizacje zaplanowanych celów.

Fot. Koło Naukowe "da Vinci" w nowym, powiększonym składzie. Od lewej nowi członkowie koła: Sebastian Rusnak, Arkadiusz Starościk, Michał Sowiński, następnie opiekun koła dr inż. Marcin Kaczmarzyk oraz pozostali członkowie: Monika Wojtowicz, Damian Ziobro, Nikodem Ziółko i Alicja Wójcik.

------------------------

   W dniu 18.04.2024r odbyło się seminarium poświęcone membranom dachowym w budownictwie organizowane przez studenckie koło naukowe „Da Vinci”, gromadząc studentów, a także pracowników wydziału Budownictwa, Inżynierii Środowiska i Architektury. Celem spotkania było omówienie: wpływ dachu na energooszczędność konstrukcji, poprawny montaż membran dachowych, jakość membran oraz certyfikacja ETA w budownictwie oraz najnowsze badania związane z membranami.

    Przedstawiciel firmy Dörken Delta, pan Robert Kowalczyk, przedstawił podstawowe informacje na temat rodzajów membran dachowych, ich struktury, materiałów i zastosowań. Omówiono również właściwości, takie jak wodoodporność, odporność na warunki atmosferyczne i termoizolacyjność. Podczas prezentacji zaprezentowano najnowsze osiągnięcia technologiczne w dziedzinie membran dachowych, przedstawiono wymagania dotyczące montażu membran dachowych, zaakcentowano korzyści wynikające z ich zastosowania oraz wskazano perspektywy na przyszłość związane z ich stosowaniem.

    W trakcie prezentacji uczestnicy mieli możliwość zadawania pytań i wymiany poglądów na temat omawianych zagadnień, które głównie skupiały się na warunkach rynkowych i technologicznych. Dodatkowo, pan Robert Kowalczyk zaprezentował fizyczne elementy membran dachowych. Dzięki temu, uczestnicy mieli okazję zobaczyć na własne oczy strukturę, jakość materiałów oraz różnice między poszczególnymi rodzajami membran, co jeszcze bardziej ułatwiło zrozumienie omawianych tematów.

    Podsumowując, seminarium na temat membran dachowych w Politechnice Rzeszowskiej było wartościowym wydarzeniem, które pozwoliło uczestnikom poszerzyć swoją wiedzę na temat tego istotnego elementu konstrukcyjnego budynków. Dzięki prezentacjom i dyskusjom uczestnicy zdobyli nowe spojrzenie na technologie membran dachowych oraz ich praktyczne zastosowanie w branży budowlanej. Szkolenie stanowiło również doskonałą okazję do nawiązania kontaktów i wymiany doświadczeń między przedstawicielami różnych dziedzin związanych z budownictwem.

Damian Ziobro

------------------------

   W dniu 13.03.2024 roku odbyło się drugie spotkanie Koła Naukowego „da Vinci” z Katedry Budownictwa Ogólnego Politechniki Rzeszowskiej, na którym opiekun Koła, dr inż. Marcin Kaczmarzyk, podzielił się z uczestnikami spotkania swoimi zainteresowaniami, pasją, a także przedmiotem własnej Rozprawy doktorskiej.

   Referat dotyczący budownictwa księżycowego pozwolił nam odpowiedzieć sobie na pytanie, czy możliwe jest powstanie budynków mieszkalnych na Księżycu. Po poznaniu warunków panujących na jedynym naturalnym satelicie Ziemi – Księżycu, można zauważyć jak bardzo skomplikowany i długotrwały proces prowadzi do wielkiego postępu ludzkości. Wymaga on wielu prób,  badań  i analiz. Realizacja obiektów budowlanych poza Ziemią musi opierać się na maksymalnym wykorzystaniu miejscowych zasobów. Ponadto takie obiekty będą obciążone ogromną odpowiedzialnością za ludzkie życie – w końcu nie jesteśmy przystosowani do życia poza atmosferą ziemską, dlatego kluczowe będą systemy podtrzymywania życia.

   Fascynujące jest to, że możemy żyć w czasach, w których to człowiek ustala własne granice, stawia hipotezy, prowadzi badania i eksploruje to, co kiedyś wydawało się niemożliwe. Z niecierpliwością wyczekujemy aż idee i prototypy opuszczą ziemskie laboratoria, staną się prawdziwymi budowlami i znajdą swoje zastosowanie na Księżycu.

Monika Wojtowicz

 Fot. od lewej: studenci III BBDI: Monika Wojtowicz, Damian Ziobro, Alicja Wójcik, Nikodem Ziółko oraz opiekun Koła dr inż. Marcin Kaczmarzyk

Działalność Koła Naukowego Da Vinci w roku akademickim 2022-2023

   W roku akademickim 2022-2023 studenci, będący członkami Koła Naukowego Da Vinci zapoznawali się z prowadzonymi w Katedrze Budownictwa Ogólnego Politechniki Rzeszowskiej badaniami nowych magazynów ciepła.
   Studenci zapoznawali się obecnymi metodami magazynowania ciepła, w tym wykorzystującymi energię wewnętrzną oraz energię przemiany fazowej wybranych materiałów.
   Członkowie Koła Naukowego pogłębiali swoją wiedzę z zakresu zwiększania pojemności cieplnej wybranych komponentów budynków, co jednocześnie może zmniejszyć chwilowe zapotrzebowanie na ciepło i chłód potrzebne do stabilizowania temperatury powietrza wewnątrz pomieszczeń budynków.
   Dodatkowo przedstawiono metody nasączania matryc cementowych i polimerowych, materiałami zmiennofazowymi magazynującymi ciepło.
   Studenci zapoznali się również z aparaturą badawcza do pomiaru temperatury, gęstości strumienia ciepła oraz natężenia promieniowania słonecznego, które są wykorzystywane do empirycznego weryfikowania funkcjonowania cieplnego opracowywanych kompozytowych magazynów ciepła.
   Poznawane przez członków Koła Naukowego techniki oraz materiały służą efektywnemu wykorzystywaniu ciepła pozyskiwanego ze źródeł odnawialnych, zmniejszeniu zapotrzebowania na energie budynków oraz ich emisyjności. Przedstawione rozwiązania wpisują się w zagadnienia budownictwa zrównoważonego.

Fot. 1. Prezentacja komponentów akumulatorów ciepła

Podróże małe i duże, czyli szkolenie wyjazdowe Koła Naukowego da Vinci

      Jak wszyscy wiemy, każdy student jest w stanie zarwać noc. Pytanie tylko – na naukę, czy imprezę i jak po takiej nocy wstać rano? Członkowie naszego Koła poczuli to na własnej skórze, kiedy w poniedziałek 13 czerwca o 5:03 ruszali pociągiem w kierunku miejscowości Czechowice - Dziedzice. Część z nas wyruszyła w podróż po bezsennej nocy spędzonej na pisaniu pracy dyplomowej. Na szczęście w pociągu mieli sporo czasu, żeby odpocząć. 

Fot 1. Koło Naukowe da Vinci wita Czechowice – Dziedzice. Od lewej: inż. Robert Klamut, inż. Patryk Krawiec, inż. Izabela Radymska, inż. Justyna Domka, inż. Aleksandra Marut, inż. Paulina Niepokój, inż. Daniel Chmielowski, inż. Łukasz Leś, inż. Rafał Brzozowski, inż. Rafał Materna

      W miejscowości Czechowice – Dziedzice zaplanowane mieliśmy trzy bloki szkoleniowe w siedzibie firmy Hewalex produkującej kolektory słoneczne, panele fotowoltaiczne i pompy ciepła. Pierwsze szkolenie odbyło się w poniedziałek i dotyczyło zagadnień związanych z pompami ciepła. Dowiedzieliśmy się między innymi jakie wyróżniamy rodzaje pomp ciepła, jak dobrać odpowiedni rodzaj instalacji do projektowanego budynku, poznaliśmy dokładniej ich budowę, sposób pracy oraz błędy, których należy unikać przy projektowaniu instalacji.

Fot 2. Członkowie Koła da Vinci na szkoleniu z pomp ciepła wraz z Prowadzącą

      Drugi dzień wyjazdu obejmował dwa bloki szkoleniowe związane z kolektorami słonecznymi  oraz panelami fotowoltaicznymi.  Na pierwszym z nich dowiedzieliśmy się z czego złożony jest kolektor słoneczny i jakie wyróżniamy ich rodzaje, a także wady i zalety każdego rozwiązania. Poznaliśmy także aspekty właściwego doboru instalacja solarnych.

Fot 3. Zasłuchani członkowie Koła da Vinci podczas szkolenia z kolektorów słonecznych

      Drugie tego dnia szkolenie dało nam ogromną dawkę wiedzy zarówno teoretycznej jak i praktycznej. Dowiedzieliśmy się jakie wyróżniamy systemy PV, jakie są obowiązujące zasady projektowania instalacji fotowoltaicznych i co zrobić, żeby zrobić to dobrze i kiedy to zrobić, żeby było jak najtaniej - czyli dyskusja na temat obowiązujących zasad rozliczania przesyłu energii i opłacalności takiego rozwiązania dla użytkownika. Podczas tego szkolenia odbyły się także krótkie zajęcia praktyczne z projektowania instalacji, doboru jej rozmiaru i rodzaju.

Fot 4. Ostatnie szkolenie przed powrotem do domu. Koło da Vinci wraz z Prowadzącą na szkoleniu z paneli fotowoltaicznych

      Jak prawdziwi budowlańcy nie mogliśmy przejść obojętnie obok trwającej w Czechowicach – Dziedzicach rozbudowy dworca kolejowego, dlatego w oczekiwaniu na pociąg przyglądaliśmy się prowadzonym tam robotom i dyskutowaliśmy na temat technologii wykonywanych prac.

Fot 5. Zachwyt budową czyli inżynierowie w oczekiwaniu na pociąg

      Wyjazd naszego koła trwał dwa dni – od poniedziałku 13 czerwca do wtorku 14 czerwca. Na szczęście udało nam się planowo wrócić do Rzeszowa, choć o mały włos nasza podróż przypadkowo przedłużyłaby się o wyjazd do Terespolu, kiedy śpiewając „wsiąść do pociągu byle jakiego…” pomyliły nam się pociągi.

      Mimo drobnych przygód i długiej podróży, rozpoczynającej się o zabójczej dla studenta godzinie, wyjazd należał do bardzo udanych, za co serdecznie dziękujemy naszemu Opiekunowi mgr. inż. Marcinowi Kaczmarzykowi, który zorganizował nam te szkolenia wraz z Hewalexem. Chcieliśmy także podziękować Władzom naszej Uczelni za udzielone wsparcie finansowe, dzięki któremu nasze studenckie kieszenie nie ucierpiały zanadto. Wyjazd ten był świetnym podsumowaniem pięciu lat studiów i możliwością odprężenia przed czekającymi nas niedługo obronami prac magisterskich.

     Autor: inż. Aleksandra Marut

     czerwiec 2022 roku

Wejdźmy na dach…

… czyli webinary związane z tematyką dachów zielonych oraz skośnych

To był maj !       

       Maj to miesiąc, który większości kojarzy się z długim weekendem, grillem, czy juwenaliami. Członkom naszego Koła również, jednak w tym roku wykorzystaliśmy go aktywnie nie tylko na rozrywce, lecz także na nauce. W ostatnim czasie zorganizowaliśmy dwa szkolenia, w których łącznie wzięło udział ponad 80 osób, studentów i pracowników Wydziału Budownictwa, Inżynierii Środowiska i Architektury Politechniki Rzeszowskiej. . We współpracy z firmą Dorken Delta, za pośrednictwem firmy Good One PR, zorganizowaliśmy dwa webinaria związane z tematyką produktów oferowanych przez Dorken Delta.

 Podniebne ogrody i nie tylko

       Nacisk na ekologię, zrównoważone budownictwo i dbanie o środowisko naturalne coraz częściej powoduje, że inwestorzy decydują się na tzw. zielone dachy. Aby sprostać wymaganiom, które stawia przed nami nowoczesne projektowanie, byliśmy współorganizatorami webinaru „Dachy zielone – kalkulator retencji wody opadowej”. Szkolenie prowadzone było przez Specjalistę z zakresu właśnie zielonych dachów, który od wielu lat pracuje w branży budowlanej. Dzięki temu mogliśmy dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy nie tylko teoretycznych, ale też praktycznych.

       Szkolenie swoim zakresem obejmowało część teoretyczną oraz praktyczną związaną z doborem odpowiedniego rodzaju dachu dla projektowanego przez nas obiektu. Podczas pierwszej części dowiedzieliśmy się, jakie istnieją rodzaje zielonych dachów i w zależności od czego dokonuje się ich podziału, a za co odpowiada każda warstwa budująca tę przegrodę. Dzięki drugiej, praktycznej części szkolenia, dowiedzieliśmy się w jaki sposób możemy wykorzystać specjalną platformę internetową do doboru rodzaju oraz warstw dachu zielonego, który będzie najlepszym wyborem dla projektowanego przez nas budynku.

       Duża wiedza Prowadzącego, nasza ciekawość i zadane pytania pozwoliły nam zgłębić wiedzę na temat projektowanych zielonych dachów i uświadomić sobie, że nasze wyobrażenie o zielonych dachach nie było do końca prawdziwe. Często myślimy, że tego rodzaju dachy to coś, co można spotkać jedynie w Skandynawii, a jeżeli już pojawiają się u nas, w Polsce, to od razu je zauważymy. A co w przypadku zadaszenia podziemnych garaży, które nawet nie wystają ponad powierzchnię ziemi? Przeciętny użytkownik często nawet nie wie, że stąpając po trawie wokół jakiegoś obiektu, chodzi właśnie po zielonym dachu garażu.

Taka mała, a robi różnicę

       Ktoś mógłby pomyśleć, że szkoleniem z zielonych dachów już wyczerpaliśmy swoją potrzebę dodatkowej nauki na maj. Nic bardziej mylnego. Tydzień później – 17.05.2022, wtorkowe popołudnie spędziliśmy na webinarze, którego tematyka dotykała dachów skośnych oraz nowoczesnych membran. Tak, jak w poprzednim przypadku, szkolenie to było prowadzone przez wieloletniego pracownika naszej branży, specjalizującego się właśnie w tematyce membran dachowych.

      Szkolenie to przybliżyło nam tematykę skośnych dachów, a także uświadomiło, jak ważne jest stosowanie odpowiedniego rodzaju membran. Kolejnym bardzo ważnym aspektem, poruszanym na webinarium, była kwestia wykonawstwa pokryć dachowych i to, jak jego dokładność wpływa na późniejsze funkcjonowanie budynku i poszczególnych jego elementów. Na szkoleniu omówiona została także specyfika konstrukcji dachów skośnych, ich ochrona przed czynnikami zewnętrznymi oraz korzyści wynikające ze stosowania nowoczesnych membran dla wykonawcy i użytkownika końcowego.

Tak było, nie zmyślam!

       Ku naszej radości, nasze szkolenia cieszyły się dużą popularnością. Łącznie wzięło w nich udział ponad 80 osób, z różnych kierunków i roczników. Każdy z uczestników otrzymał imienny certyfikat uczestnictwa, co będzie dla nas idealnym dodatkowym punktem w  CV.

    Autor: inż. Aleksandra Marut

    czerwiec 2022 roku

KOSMICZNE SPOTKANIE – KAWAŁKI NIEBA

   Widok „spadającej gwiazdy” podobno przynosi szczęście. A co jak taką gwiazdę trzyma się w dłoniach?

   5 kwietnia 2022 r. odbyło się spotkanie Koła Naukowego „Da Vinci”. Opiekun Koła – Pan mgr inż. Marcin Kaczmarzyk, przedstawił nam krótką historię o tym, jak zaczęła się jego przygoda z kolekcjonowaniem meteorytów oraz pasja związana z kosmosem.

   Mieliśmy okazję zobaczyć na żywo kilka okazów meteorytów z kolekcji własnej Opiekuna naszego Koła. Pan mgr Kaczmarzyk szczegółowo opowiadał nam o każdym z przyniesionych okazów oraz o sposobie w jakim je nabywał. Przy każdym meteorycie poznaliśmy jego budowę, pochodzenie, skład chemiczny oraz lokalizację, w jakiej został znaleziony.

   Każdy z przedstawionych okazów wyróżniał się charakterystyczną budową oraz różnorodnymi niesamowitymi barwami, a niekiedy  również charakterystycznymi  tworami powierzchni, powstałymi podczas jego podróży  przez ziemską atmosferę.

   Poniżej zdjęcia kilku wybranych okazów:

Fot. 1. Meteoryt kamienny Camel Donga, achondryt

Fot. 2. Meteoryt żelazny Gibeon

Fot. 3. Meteoryt żelazny Sikhote-Alin

Fot. 4. Meteoryt żelazno-kamienny Seymchan

  

   Mieliśmy możliwość poznania różnic pomiędzy meteorytami, a skałami ziemskimi. Każdy miał możliwość, większość z nas po raz pierwszy w życiu, dotknąć i trzymać w rękach „kawałki kosmicznych kamieni”. Pozornie niewielkie meteoryty brane do rąk zaskakiwały nas swoją wagą. Przekonaliśmy się, że waga większości meteorytów jest znacznie większa od wagi ziemskich skał tej wielkości.

    To spotkanie uświadomiło nam ogrom kosmosu oraz ilość niezbadanych obiektów krążących  w przestrzeni kosmicznej.

   Mamy nadzieję, że trzymanie w dłoniach kawałków „spadających gwiazd” przyniesie nam szczęście podczas sesji i obron prac dyplomowych.

Autor: inż. Justyna Domka

czerwiec 2022 roku

Nieziemskie wyzwania – nadzwyczajne rozwiązania

czyli działalność Koła Naukowego da Vinci w semestrze zimowym 2021-2022

„Uczestnicy zimowych spotkań KN da Vinci wraz z opiekunem. Od lewej: (inż. Patryk Krawiec, inż. Robert Klamut, inż. Rafał Materna, mgr inż. Marcin Kaczmarzyk, inż. Aleksandra Marut, inż. Patryk Lorynowicz, inż. Justyna Domka, inż. Aleksandra Ożibko, inż. Izabela Radymska, inż. Karol Milan).

Prezes Koła, inż. Aleksandra Marut trzyma model Księżyca zrealizowany metodą druku 3D w skali 1:25 mln”

W czasie gdy zimowa aura i pandemiczne obostrzenia nie sprzyjają wyjściom ani wyjazdom, działające przy Katedrze Budownictwa Ogólnego PRz koło naukowe da Vinci oferuje możliwość bliższego przyjrzenia się tematom wykraczającym poza horyzont szarej codzienności. Prowadzący liczne zajęcia na naszej specjalności Budownictwo Zrównoważone mgr inż. Marcin Kaczmarzyk zorganizował cykl spotkań poświęconych zagadnieniom, którymi na co dzień zajmuje się w swojej pracy naukowej, czyli modelowaniu energetycznemu budynków księżycowych. W tym krótkim tekście chcielibyśmy podzielić się tym, co najbardziej zapadło nam w pamięć ze spotkań Koła Naukowego da Vinci, jakie odbywały się w minionym semestrze.

Dziś jeszcze nie, ale jutro…

Co prawda obecnie na powierzchni Księżyca nie znajdują się żadne budynki, ale rozkręcająca się rywalizacja między Stanami Zjednoczonymi a Chinami może już wkrótce zmienić ten stan rzeczy. Warunki na powierzchni Księżyca bardzo różnią się od tych, jakie doskonale znamy z powierzchni Ziemi, zatem i przyszłe budynki księżycowe będą musiały sprostać zupełnie innym wymaganiom niż te, jakie narzucają nam dziś krajowe i unijne przepisy.

Niech wreszcie ustanie kosmiczne bombardowanie!

Poza niższą siłą ciążenia, brakiem wiatru, zachmurzenia i opadów, Księżyc od Ziemi odróżnia brak atmosfery i magnetosfery, czyli jedynych naturalnych zabezpieczeń powierzchni przed promieniowaniem kosmicznym. Z tego powodu wysokoenergetyczne cząstki pochodzące ze Słońca oraz innych galaktycznych źródeł, bez żadnych przeszkód bombardują powierzchnię Księżyca, stanowiąc poważne zagrożenie dla zdrowia przyszłych eksploratorów. Podczas naszych spotkań można było dowiedzieć się, że rozwiązaniem tego problemu oraz ochroną przed tymże zagrożeniem mogą być masywne, ponad metrowej grubości przegrody budowlane usypane z regolitu, czyli księżycowego gruntu. Takie pancerne ściany będą dodatkowo w stanie ochronić budynek przed uderzeniami większości meteoroidów, czyli drobnych kosmicznych odłamków skalnych podróżujących z iście kosmicznymi prędkościami przez Układ Słoneczny.

Styropianowy dom na styropianowym podłożu

Niezwykłą własnością księżycowego gruntu jest jego ekstremalnie niska przewodność cieplna wynosząca około 0,00125 W/mˑK. Tym, którym to nic nie mówi wyjaśniamy, że to ponad 30 razy mniej niż w przypadku styropianu! Regolit ma przy tym gęstość objętościową podobną do ziemskiego żwiru. Pomimo występowania ekstremalnych dobowych zmian temperatur (od -180°C w nocy do +120°C w dzień), budynek osłonięty metrowej grubości warstwą regolitu będzie wg ziemskich standardów budynkiem zero-energetycznym.

Dlaczego tak długo?

Nadzwyczajne własności termofizyczne regolitu to niestety jednak nie tylko złote panaceum na liczne problemy księżycowego budownictwa – to także twardy orzech do zgryzienia dla tych, którzy chcieliby prowadzić termiczne symulacje komputerowe w księżycowym środowisku. Jak mówi mgr Kaczmarzyk, samo tylko zapewnienie stabilności numerycznej modelu, czyli sprawienie ,aby symulacja w ogóle „ruszyła” i nie „wysypała się” podczas obliczeń wymaga niezwykle subtelnego wyważenia licznych parametrów modelu takich jak np. długość kroku czasowego i rozmiar elementów skończonych. Ale zmuszenie modelu do działania to dopiero połowa sukcesu – na uzyskanie miarodajnego wyniku przychodzi jednak niekiedy długo poczekać. Opiekun naszego Koła wyjaśnia, że każdą symulację termiczną zaczyna się od przyjęcia pewnych warunków początkowych, czyli wstępnego rozkładu temperatur modelu. Cytując dosłownie „od takiego stanu początkowego symulacja musi ewoluować do cyklicznie powtarzalnego stanu niestacjonarnego. Innymi słowy, w każdym węźle modelu o danej porze księżycowej doby musi pojawić się ta sama temperatura jak księżycową dobę wcześniej.” Wysoka gęstość i bardzo niska przewodność cieplna regolitu składają się na niespotykanie wysoką bezwładność cieplną całego układu, który w pełnej, trójwymiarowej wersji liczy sobie ponad 230 000 węzłów. W takim modelu ciepło przepływa niezwykle powoli i dlatego przeprowadzenie pojedynczej symulacji, nawet na wysokiej klasy komputerze może zająć nawet kilkanaście tygodni.

Trzeba zatem uzbroić się w cierpliwość i mieć nadzieję, że mająca trwać tyle czasu symulacja nie zawiera błędów…

Co dalej?

Na tym jednak nie kończy się działalność naszego koła naukowego. Ciągle możemy się wiele dowiedzieć i z ogromną przyjemnością będziemy kontynuować nasze spotkania w kolejnych semestrach. Pan mgr Kaczmarzyk opowiada o zagadnieniach kosmicznych z ogromną pasją, którą zaraża również studentów. Jako przedsmak możemy zdradzić, że na kolejnych spotkaniach mamy w planach oglądanie kolekcji meteorytów , a tematem naszych rozmów ma być m.in. pozyskiwanie energii potrzebnej do funkcjonowania budynków na Księżycu. Zagadnienia te nie mają końca, są bardzo interesujące i jednocześnie mogą się okazać bardzo przydatne, gdyż nie wiadomo jak potoczy się przyszłość i być może projektowanie budynków  na innych globach będzie kiedyś naszą codziennością. Może w przyszłości w planach zajęć studentów nie będzie już Konstrukcji Drewnianych, a pojawią się Konstrukcje z Regolitu.

Bardzo dziękujemy naszemu opiekunowi mgr inż. Marcinowi Kaczmarzykowi za wprowadzenie nas w świat tak nowych i egzotycznych zagadnień, życząc jednocześnie powodzenia na ostatnim etapie przygotowań rozprawy doktorskiej!

Autorzy tekstu: inż. Aleksandra Marut, inż. Patryk Lorynowicz II BB-DU

luty 2022 roku

„Przemierzam kraj, pragnąc wyjaśnić sprawy, których nie rozumiem.” – Leonardo da Vinci

Energia ze Słońca - jak ją wykorzystać?

Wizyta koła naukowego „da Vinci” w firmie produkującej kolektory i panele, a także urządzenia instalacji słonecznych

    Słońce jest wyjątkową gwiazdą, która umożliwia funkcjonowanie wszystkich organizmów i daje im siłę do stałego rozwoju. Moc energii słonecznej emitowana jest w postaci promieniowania, które rozchodzi się w przestrzeni kosmicznej. Ilość energii docierająca do powierzchni Ziemi przekracza 15 000 razy roczne zapotrzebowanie ludzkości na energię. Dla obszaru Polski nasłonecznienie dostarcza 300 razy więcej energii niż wynosi nasze zapotrzebowanie. Energia promieniowania słonecznego jest najbardziej powszechnym, najczystszym i niewyczerpalnym źródłem energii odnawialnej.

    Jak więc skorzystać z tego co daje nam Słońce?

   Aby uzyskać jak najlepszą odpowiedź na to pytanie - na czele z naszym opiekunem mgr inż. Marcinem Kaczmarzykiem - przemierzyliśmy kilkaset kilometrów i odwiedziliśmy firmę produkującą kolektory słoneczne, komponenty instalacji słonecznych, pompy ciepła.

    Zaplanowane dla nas szkolenie trwało dwa dni od 15 do 16 maja i składało się z trzech grup tematycznych: instalacje słoneczne, pompy ciepła oraz fotowoltaika. Pierwszego dnia poznaliśmy zagadnienia związane z budową i rodzajami kolektorów słonecznych oraz pomp ciepła. Dowiedzieliśmy się jakie są kryteria wyboru typu danego systemu oraz jakie są warunki i możliwości zabudowy. Przedstawiona nam część teoretyczna została utrwalona przez zajęcia praktyczne, gdzie mieliśmy możliwość przyjrzenia się jak wygląda proces produkcyjny kolektorów słonecznych oraz jak przebiega montaż i uruchomienie instalacji słonecznych oraz pomp ciepła. Każdy blok szkoleniowy został zakończony częścią przedstawiającą błędy wykonawcze wraz ze wskazówkami odnośnie eksploatacji i doboru odpowiedniej instalacji.

    Drugiego dnia zgłębiliśmy wiedzę na temat zasady działania ogniw fotowoltaicznych oraz budowy panelu. Poznaliśmy rodzaje modułów fotowoltaicznych, systemów i inwerterów PV, a także jakie są zasady projektowania takiej instalacji. Podczas praktycznej części szkolenia mogliśmy z bliska przyjrzeć się budowie paneli oraz spróbować samodzielnie wykonać złączą modułów.  Dodatkowo także poznaliśmy oprogramowanie komputerowe, które umożliwia kontrolę i optymalizację zużycia energii elektrycznej.

-

    -

    Pomimo długiej podróży i deszczowej pogody zorganizowany wyjazd szkoleniowy możemy uznać za wyjątkowo udany. Ze swojej strony chcielibyśmy serdecznie podziękować opiekunowi naszego koła naukowego mgr inż. Marcinowi Kaczmarzykowi za zaangażowanie i czas jaki poświęcił, a władzom uczelni za sfinansowanie naszego wyjazdu. Mamy nadzieję, że w przyszłości będziemy mogli ponownie zorganizować podobne wyjazdy, które dają nam możliwości pogłębiania i rozwoju naszej wiedzy.

-

„Tam sięgaj, gdzie wzrok nie sięga”

Adam Mickiewicz: Oda do Młodości

    W nowym roku akademickim 2018/19 działalność Koła Naukowego da Vinci przebiega pod opieką Pana mgr inż. Marcina Kaczmarzyka, a trzon Koła utworzyli studenci II roku studiów magisterskich na kierunku Budownictwo ze specjalizacją Budownictwo Zrównoważone. „Uczestnictwo w aktywności Koła Naukowego na ostatnim roku studiów to dla niektórych spore wyzwanie organizacyjne, lecz dotychczasowe doświadczenia z Kołem da Vinci potwierdzają, że warto podjąć ten wysiłek” - mówią studenci II BB-DU.

-

     Radon w budownictwie

    W dniu 13 grudnia 2018 roku członkowie naszego koła wysłuchali referatu pt. „Problematyka radonu w budownictwie: zagrożenia, detekcja i profilaktyka”, który wygłosił nasz opiekun mgr inż. Marcin Kaczmarzyk. Podczas prezentacji dowiedzieliśmy się, że radon to nietrwały, radioaktywny gaz, który powstaje w skorupie ziemskiej podczas rozpadu naturalnych pierwiastków promieniotwórczych. Nasz opiekun wyjaśniał, gdzie oraz w jaki sposób radon może gromadzić się w budynkach. Poznaliśmy zagrożenia zdrowotne związane z długotrwałym gromadzeniem się radonu w budynkach jak wykrywać ten gaz i uniknąć negatywnych skutków jego działania.

-

    Materiały budowlane w technologiach energooszczędnych

    Podczas pierwszego noworocznego spotkania w dniu 10 stycznia 2019 roku braliśmy udział w inwentaryzacji materiałów konstrukcyjnych i termoizolacyjnych w Pracowni Technologii Energooszczędnych Zakładu Budownictwa Ogólnego. Znajdujące się tam pomoce dydaktyczne w postaci różnych materiałów budowlanych, jako wyroby konstrukcyjne i izolacyjne służą podczas zajęć ze studentami pierwszych lat studiów. Naszym zadaniem było dokładne zmierzenie i zważenie oraz identyfikacja tych materiałów. Zebrane w ten sposób informacje posłużą nam do przygotowania etykiet, zawierających podstawowe parametry techniczne tych wyrobów, takie jak ich nazwy, wymiary, gęstość objętościowa i współczynnik przewodzenia ciepła. Mamy nadzieję, że nasze starania pomogą uatrakcyjnić kształcenie naszych młodszych kolegów i koleżanek.

-

-

    Księżycowe materiały budowlane

    W dniu 17 stycznia nasz opiekun po raz kolejny podzielił się z nami swoją pasją i zarazem przedmiotem swoich badań naukowych. Podczas tego zebrania koła „da Vinci” mogliśmy dowiedzieć się, w jaki sposób w specjalistycznych laboratoriach rodzi się nowa gałąź przemysłu, jaką jest budownictwo księżycowe. Pan mgr Kaczmarzyk podkreślał, że realizacja obiektów budowlanych poza Ziemią musi opierać się na wykorzystaniu miejscowych zasobów, stąd też badania nad materiałami wytwarzanymi z księżycowego gruntu, zwanego regolitem. Sypki regolit składa się w większości z bardzo drobnego pyłu i posiada niezwykle niską przewodność cieplną. Po stopieniu regolitu (np. za pomocą mikrofal lub skupionego światła słonecznego) można produkować ciężkie cegły o dużej akumulacyjności cieplnej.

-

    Z niecierpliwością wyczekujemy czasów, kiedy efekty tych badań opuszczą ziemskie laboratoria i znajdą praktyczne zastosowania w miejscu docelowym

-

 Inż. Regina Rożek, Prezes Koła Naukowego Da Vinci, 17.01.2019 r.